Introduction
Μια υποθετική πρόταση [conditional sentence] συχνά αποτελείται από δύο μέρη: τη δευτερεύουσα πρόταση με το if (ή υποθετική πρόταση), η οποία εκφράζει την προϋπόθεση, και την κύρια πρόταση που εκφράζει τη συνέπεια αυτής της προϋπόθεσης.
Χρησιμοποιούμε τη δομή του μηδενικού είδους υποθετικού λόγου [zero conditional], όταν το αποτέλεσμα μιας προϋπόθεσης είναι πάντα αλήθεια.
Form
Στον Zero Conditional χρησιμοποιούμε τον Απλό Ενεστώτα και για τα δύο μέρη της πρότασης. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το if ή when χωρίς να υπάρχει αλλαγή στο νόημα, αφού η συνέπεια της υπόθεσης είναι πάντα η ίδια.
Η σειρά των προτάσεων δεν αλλάζει το νόημα, έτσι υπάρχουν δύο τρόποι για τον σχηματισμό αυτής της έκφρασης:
| If-clause (condition) | (,) | Main Clause (consequence) |
|---|---|---|
| If/When + Present Simple | , | Present Simple |
or
| Main Clause (consequence) | If-Clause (condition) |
|---|---|
| Present Simple | if/when + Present Simple |
Example
If
- If water reaches 100 degrees, it always boils.
- Water always boils if it reaches 100 degrees.
When
- When people don’t drink water for a long time, they die.
- People die when they don’t drink water for a long time.
Use
Χρησιμοποιούμε τον Zero Conditional για να μιλήσουμε για γεγονότα και πράγματα που συμβαίνουν πάντα, όπως επιστημονικά γεγονότα. Το αποτέλεσμα της υπόθεσης είναι βέβαιο.
- Το If χρησιμοποιείται όταν θέλουμε να πούμε ότι η υπόθεση μπορεί να συμβεί.
- Το When χρησιμοποιείται όταν θέλουμε να πούμε ότι η υπόθεση, αργά ή γρήγορα, σίγουρα θα συμβεί.
Summary
Μια υποθετική πρόταση αποτελείται από δύο μέρη: τη δευτερεύουσα πρόταση με το if (προϋπόθεση), και την κύρια πρόταση (συνέπεια αυτής της προϋπόθεσης).
Το μηδενικό είδος υποθετικού λόγου [zero conditional] χρησιμοποιείται για να εκφράσουμε γεγονότα και πράγματα που συμβαίνουν πάντα, όπως τα επιστημονικά γεγονότα, και όταν το αποτέλεσμα μιας προϋπόθεσης είναι πάντα αλήθεια.
If = Η προϋπόθεση θα συμβεί αμέσως.
When = Η προϋπόθεση θα συμβεί σίγουρα αργά ή γρήγορα.
Η δομή είναι η εξής:
Ξεκινάμε με τις λέξεις if ή when κι ακολουθεί μια πρόταση απλού Ενεστώτα, ένα κόμμα και μια ακόμα πρόταση απλού Ενεστώτα. Μπορούμε επίσης να ξεκινήσουμε με μια πρόταση απλού Ενεστώτα κι έπειτα να ακολουθήσουν οι λέξεις if ή when και μια ακόμα πρόταση απλού Ενεστώτα (εδώ δε θα χρησιμοποιήσουμε κόμμα).
Για παράδειγμα:
— “If/when you tell me what to buy, I go to the supermarket.” = Το πρώτο μέρος της πρότασης είναι η προϋπόθεση που κάνει το αποτέλεσμα, το οποίο εκφράζεται στην δεύτερη πρόταση, πιθανό.
—“I go to the supermarket if/when you tell me what to buy.” = Το πρώτο μέρος της πρότασης είναι το αποτέλεσμα της προϋπόθεσης που εκφράζεται στο δεύτερο μέρος της πρότασης.
Ας μελετήσουμε ξανά το περιεχόμενο της ενότητας {Form}. Ρίξτε μια ματιά στην ενότητα {Example} που δείχνει τη χρήση του στα πλαίσια μιας πρότασης.