Introduction
Present Perfet to czas gramatyczny, który służy do mówienia o wydarzeniach z przeszłości, które wciąż mają wpływ na teraźniejszość.
W formie pytającej, czasownik służy do zadania pytania o przeszłe wydarzenia.
Form
Present perfect, w formie pytającej, ma taką strukturę:
Have + subject + past participle + …?
- To Have: trzecia osoba zmienia się z have na has;
- Regular past participles są tworzone przez dodanie -d lub -ed do podstawowej formy czasownika. Irregular past participles wymagają zapamiętania.
| HAVE | SUBJECT | PAST PARTICIPLE | QUESTION MARK |
|---|---|---|---|
| Have | I/you | worked | …? |
| Has | he/she/it | worked | …? |
| Have | we/you/they | worked | …? |
{Sprawdź temat Imiesłów czasu przeszłego [1] by nauczyć się czasowników nieregularnych}.
Example
- Przeszłe wydarzenia z konsekwencjami w teraźniejszości
- Have I lost my car keys?
- Has he put on weight?
- Have we finished our homework?
- Zakończone czynności odnoszące się do doświadczeń życiowych
- Have I talked to her four times?
- Has she visited this castle?
- Have they travelled without their computer?
Use
Używamy present perfect w formie pytającej, by zapytać o:
- Przeszłych wydarzeniach z konsekwencjami w teraźniejszości;
- Doświadczeniach życiowych.
Summary
Używamy present perfect w formie pytającej do mówienia o przeszłych wydarzeniach, które są jakoś związane z teraźniejszością lub mają jakieś konsekwencje w teraźniejszości. W formie pytającej, czasownik służy do zadania pytania o przeszłe wydarzenia.
Struktura:
Have + subject + past participle + …? (has dla trzeciej osoby liczby pojedynczej)
Na przykład:
— “Has she worked on an important project this morning?” = Używamy present perfect ponieważ sytuacja z przeszłości wciąż ma wpływ na teraźniejszość.
♦ “Did she work on an important project yesterday?” = Używamy past simple [2] ponieważ mówimy o sytuacji z przeszłości, która nie ma już żadnego wpływu na teraźniejszość.
UWAGA: past participle [1] jest zwykle używany do tworzenia czasów idealnych i wskazuje na przeszłe lub zakończone działania. Powstaje przez dodanie -d lub -ed do podstawowej formy czasowników regularnych, podczas gdy czasowniki nieregularne mają różne formy, które należy badać na pamięć.
Przejrzyjmy jeszcze raz sekcję [Form]. Wróć jeszcze raz do sekcji [Example] która prezentuje omówiony temat wewnątrz kontekstu.