Introduction
Czasownik To be jest czasownikiem pomocniczym, niezbędny w gramatyce.
Wyrażony w formie twierdzącej czasownik potwierdza coś na temat podmiotu.
Form
Forma twierdząca czasownika to be ma następującą strukturę:
Subject + to be + …
| Subject | To Be | Short Form* |
|---|---|---|
| I | am | I’m |
| You | are | You’re |
| He | is | He’s |
| She | is | She’s |
| It | is | It’s |
| We | are | We’re |
| You | are | You’re |
| They | are | They’re |
*Forma skrócona jest używana w języku mówionym oraz pisanym nieformalnym.
Example
To be jest używane z:
- Rzeczownikami
- I am a student.
- He is a lawyer.
- We are doctors.
- Przymiotnikami
- I am tall.
- He is polite.
- Many people are happy.
- Wyrażeniami przyimkowymi (lub dopełnieniami)
- My book is on the bed.
- Harry Potter is on the TV.
- The eggs are in the box.
To be może być również używane w formie skróconej:
- I’m 12 years old.
- This coat’s $100.
- They’re my best friends.
Use
To Be ma bardzo prostą strukturę. W połączeniu z innymi częściami mowy (rzeczownikami, przymiotnikami, dopełnieniami, etc.) dostarcza więcej informacji na temat podmiotu. Jest również używane jako słowo łączące pomiędzy podmiotem a dopełnieniem lub przymiotnikiem, aby dostarczyć więcej informacji na temat podmiotu.
To be występuje z:
- Rzeczownikami;
- Przymiotnikami;
- Wyrażeniami przyimkowymi (lub dopełnieniami).
To be w formie twierdzącej służy do opisywania cech, na przykład: wieku, zachowania, koloru, pracy, narodowości, osobowości, miejsc, ceny, właściwości, rozmiar, czas…
Summary
Czasownik To be to jeden z najczęściej używanych czasowników pomocniczych w języku angielskim. W formie twierdzącej potwierdza coś na temat podmiotu (na przykład opisuje go). To Be jest często używane z rzeczownikami, przymiotnikami i wyrażeniami przyimkowymi.
Struktura:
Subject + verb to be + …
Twierdzenie: (I) am, (you) are, (he/she/it) is, (we/you/they) are.
Na przykład:
— “I am tall.” = Używamy am dla pierwszej osoby liczby pojedynczej.
— “He is tall.” = Używamy is dla trzeciej osoby liczby pojedynczej.
— “They are tall.” = Używamy are dla liczby mnogiej.
Gdy podmiot jest nazwą lub rzeczownikiem zamiast zaimkiem, używamy formy krótkiej tylko z osobą trzecią w liczbie pojedynczej.
Na przykład:
— “John is tall.” / “John‘s tall.”
— “The members are tall.” / “The members‘re tall.”
UWAGA: Używamy krótkiej formy w języku mówionym lub nieformalnych tekstach.
Przejrzyjmy jeszcze raz sekcję [Form]. Wróć jeszcze raz do sekcji [Example] która prezentuje omówiony temat wewnątrz kontekstu.