Introduction
Zamirler, adların yerini çeşitli yönlerden tutan sözcüklerdir. İşaret zamirleri varlıkların yerini göstererek onların isimlerinin yerini tutan ifadelerdir. Konuşan kişinin nesneden uzaklığını bildirir. Yakın ve uzak ayrımı vardır.
Form
Asıl işaret zamirleri; “bu”, “şu”, “o”, “bunlar”, “şunlar” ve “onlar”dır. Kendilerinden sonra isim kullanılmaz. İyelik eklerini alamazlar, hal eklerini alabilirler.
Yakın | Uzak | Daha Uzak | |
---|---|---|---|
Tekil | Bu | Şu | O |
Çoğul | Bunlar | Şunlar | Onlar |
İşaret Zamirleri | Hal Ekleri İle Birlikte |
---|---|
Bu | Bunu, Buna, Bunda, Bundan, Bununla |
Şu | Şunu, Şuna, Şunda, Şundan, Şununla |
O | Onu, Ona, Onda, Ondan, Onunla |
Bunlar | Bunları, Bunlara, Bunlarda, Bunlardan, Bunlarla |
Şunlar | Onları, Şunlara, Şunlarda, Şunlardan, Şunlarla |
Onlar | Onları, Onlara, Onlarda, Onlardan, Onlarla |
Example
Asıl işaret zamirleri; “bu”, “şu”, “o”, “bunlar”, “şunlar” ve “onlar”dır.
- Bu bizim binamız.
- Şu senin odan.
- O benim en yakın arkadaşım.
- Bunlar senin için yazdıklarım.
- Şunlar buraya doğru geliyorlar.
- Onlar bu gece sinemaya gidiyorlar.
- Bunu masaya koyun.
- Şunu imzalayınız.
Use
İşaret zamirleri isimlerin yerini tutan kelimelerdir. Anlatımda tekrardan kaçınmak istediğimiz zaman kullanırız.
Bu zamirler “yakın” (bu, bunlar), “uzak” (şu, şunlar) , “daha uzak” (o, onlar) uzaklıklarını bildirmek için kullanılır.