Introduction
Present Perfet to czas gramatyczny, który służy do mówienia o wydarzeniach z przeszłości, które wciąż mają wpływ na teraźniejszość.
W formie twierdzącej, czasownik potwierdza coś na temat podmiotu.
Form
Present perfect w formie twierdzącej ma następującą strukturę:
Subject + have/has + past participle + …
- To Have: w trzeciej osobie liczby pojedynczej have zmienia się na has;
- Krótkie formy Formy twierdzącej to: I’ve – you’ve – he’s…
- Regularne imiesłowy czasu przeszłego są tworzone przez dodanie -d lub -ed do podstawowej formy czasownika. Nieregularne imiesłowy czasu przeszłego muszą być wykute na pamięć.
SUBJECT | HAVE/HAS | PAST PARTICIPLE |
---|---|---|
I/You | have | worked |
He/She/It | has | worked |
We/You/They | have | worked |
Z czasem present perfect często używamy wyrażeń czasowych takich jak: ever, never, before, yet, just, already, still, so far, up until now…
{Sprawdź temat Past Participle [1] by nauczyć się czasowników nieregularnych}.
Example
- Przeszłe wydarzenia z konsekwencjami w teraźniejszości
- I have lost my car keys!
- He has put on weight.
- We have finished our homework!
- Zakończone czynności odnoszące się do doświadczeń życiowych
- I have talked to her four times.
- This is the best castle she has ever visited.
- They have never travelled without their computer.
Use
Używamy Present Perfect w formie twierdzącej do mówienia o:
- Przeszłych wydarzeniach z konsekwencjami w teraźniejszości;
- Doświadczeniach życiowych.
Summary
Używamy present perfect w formie twierdzącej do mówienia o przeszłych wydarzeniach, które są jakoś związane z teraźniejszością lub mają jakieś konsekwencje w teraźniejszości.
Struktura to:
Subject + To Have + past participle + … (has dla trzeciej osoby liczby pojedynczej)
Na przykład:
— “She has worked on an important project these morning.” = Używamy present perfect ponieważ sytuacja z przeszłości wciąż ma wpływ na teraźniejszość.
♦ “She worked on an important project yesterday.” = Używamy past simple [2] ponieważ mówimy o sytuacji z przeszłości, która nie ma już żadnego wpływu na teraźniejszość.
UWAGA: past participle [1] jest używany do tworzenia czasu present perfect, wskazuje na przeszłość oraz skończone czynności. Jest tworzony przez dodawanie -d lub -ed do formy podstawowej czasownika regularnego, podczas gdy czasowniki nieregularne mają inne ustalone formy, które wymagają zapamiętania
Przejrzyjmy jeszcze raz sekcję [Form]. Wróć jeszcze raz do sekcji [Example] która prezentuje omówiony temat wewnątrz kontekstu.