Tryb Oznajmujący Czasu Teraźniejszego

Advertising

Introduction

Tryb oznajmujący czasu teraźniejszego [el presente de indicativo] to czas gramatyczny, który wyraża czynności, które mają miejsce w momencie mówienia, rzeczy ogólne, zwyczajowe a także czynności przyszłe.

Form

Tryb oznajmujący jest jednym z trybów czasowych lub kategorii, w których różne czasy czasownika są zgrupowane (teraźniejszy, przeszły, przyszły, itd.) Przekazuje rzeczywiste informacje.

Tryb oznajmujący czasu teraźniejszego ma trzy różne koniugacje, zależne od końcówek bezokolicznika czasowników (-ar, –er, –ir) i ma następującą budowę:

(Sujeto +) verbo [raíz + desinencia] + …

Rdzeń czasownika jest segmentem, który pozostaje po usunięciu końcówki (-ar, -er, -ir) z bezokolicznika (np.: rdzeń czasownika hablar to habl-).

Końcówki czasowników w bezokoliczniku są następujące:

  • czasowniki bezokolicznikowe kończące się na –ar-o, -as, -a, -amos, -áis, -an;
  • czasowniki bezokolicznikowe kończące się na –er-o, -es, -e, -emos, -éis, -en;
  • czasowniki bezokolicznikowe kończące się na –ir-o, -es, -e, -imos, -ís, -en.

Trzy koniugacje czasowników regularnych w trybie oznajmującym czasu teraźniejszego są następujące:

Persona Hablar
(-AR)
Comer
(-ER)
Vivir
(-IR)
Yo hablo como vivo
hablas comes vives
Él/Ella/Usted habla come vive
Nosotros/-as hablamos comemos vivimos
Vosotros/-as habláis coméis vivís
Ellos/Ellas/Ustedes hablan comen viven

Example

  • Yo me baño en el mar dos veces al año;
  • bebes agua cuatro veces al día;
  • Ella sube a la montaña cada semana;
  • Nosotros siempre compramos leche temprano;
  • Vosotras coméis chuletas cada tres meses;
  • Ellos viven el momento al máximo.

Use

Tryb oznajmujący czasu teraźniejszego jest używany do mówienia o:

  • czynnościach wykonywanych w momencie mówienia (sytuacje aktualne);
  • czynności, które były wykonywane w przeszłości, są wykonywane w teraźniejszości i będą wykonywane w przyszłości (sytuacje trwałe);
  • czynności nawykowe;
  • sprawy ogólne.

Summary

El presente de indicativo se utiliza para hablar de acciones presentes, habituales y generales.

En presente de indicativo los verbos se conjugan según su terminación (-ar, –er, –ir) y tienen esta estructura:
Sujeto + verbo [raíz + desinencia] + …

Por ejemplo:
— „Siempre como a las 2 de la tarde.” = Actividad habitual.
— „Vivimos en la calle La Paz.” = Actividad general.
— „¿De qué habláis?” = Acción del momento en que hablamos.

Vamos a revisar este contenido en la sección {Form}. Y ahora echa un vistazo a los {Ejemplos} que muestra su uso dentro del contexto.

Exercises


The exercises are not created yet. If you would like to get involve with their creation, be a contributor.



Ambassadors

Open TextBooks are collaborative projects, with people from all over the world bringing their skills and interests to join in the compilation and dissemination of knowledge to everyone and everywhere.

Become an Ambassador and write your textbooks.

Online Teaching

Become a Books4Languages Online tutor & teacher.

More information here about how to be a tutor.

Translations

This book is available in:
Español (original) | English | français | Italiano

Contributors

The Books4Languages is a collaborative projects, with people from all over the world bringing their skills and interests to join in the compilation and dissemination of knowledge to everyone, everywhere.

License