Zaimki w funkcji podmiotu

Advertising

Introduction

Zaimki [los pronombres] to słowa, które zastępują nazwy (ludzi, zwierząt, faktów lub rzeczy), aby uniknąć powtórzeń.

Zaimki w funkcji podmiotu [los pronombres personales sujeto] zastępują podmiot, do którego się odnoszą.

Form

Zaimki w funkcji podmiotu są używane zamiast podmiotu, a w obrębie zdania zajmują jego miejsce. Rozróżnia się je ze względu na liczbę (pojedynczą i mnogą) oraz płeć (męską i żeńską).  

Zaimki w funkcji podmiotu to: yoél/ella/usted*, nosotros/-asvosotros/-as oraz ellos/ellas/ustedes i są one rozdzielone według płci i liczby w następujący sposób:

Masculino Femenino
1.ª sing. yo yo
2.ª sing.
3.ª sing. él ella
1.ª pl. nosotros nosotras
2.ª pl. vosotros vosotras
3.ª pl. ellos ellas

Zaimki osobowe są zazwyczaj pomijane w zdaniu, gdy forma czasownika odpowiada podmiotowi, dzięki czemu można zidentyfikować podmiot i nie jest koniecznym bądź dopuszczalnym wymienianie go. Nie są one również używane z bezosobową formą czasownika haber (hay).

* Istnieją zaimki grzecznościowe, używane w kontekście formalnym (z nieznajomymi, osobami starszymi, przełożonymi…), aby wyrazić szacunek. W liczbie pojedynczej używa się usted a w liczbie mnogiej ustedes. Zaimki te pokrywają się z formami czasowników w trzeciej osobie.

Example

  1. Yo tengo el pelo azul;
  2. ¿Has visto los dos gatitos de María? No, ella no me los ha enseñado;
  3. ¿Tu hijo habla inglés? Sí, él es muy listo;
  4. Nosotros somos daneses, ¿y vosotros?
  5. Ellas tocan tres pianos y ellos tocan una guitarra;
  6. ¿Aún no ha venido el chico nuevo alemán? No, él siempre se retrasa.

Use

Zaimki w funkcji podmiotu używane są:

  1. żeby wskazywać lub przedstawiać ludzi, zwierzęta i rzeczy;
  2. żeby odnosić się do faktów znanych już mówcy i słuchaczowi;
  3. żeby odpowiadać na pytania, które dotyczą danego podmiotu;
  4. żeby wyrazić kontrast między dwoma podmiotami;
  5. żeby podkreślić kto/co wykonuje dana czynność;
  6. zamiast podmiotu, o którym mowa w zdaniu.

Summary

Los pronombres personales sujeto se usan como sujeto del verbo o para evitar repeticiones de la persona o cosa mencionada anteriormente. Se diferencian según el número (singular, plural) y el  género (masculino, femenino) y se sitúan antes de los verbos. Existe también una forma de cortesía (usted, ustedes).

Son: yo, , él, ella, usted, nosotros/as, vosotros/as, ellos, ellas, ustedes.

Por ejemplo:
— „Ella va al instituto.” = Ella constituye el sujeto de la acción y puede omitirse („va al instituto.„).
— „Jorge está en casa. Ana acaba de hablar con él.
 = Él de la segunda frase se refiere a Jorge de la primera frase.

NOTA: Los pronombres personales sujeto no se utilizan mucho porque la mayoría de las veces el sujeto se puede entender por la forma del verbo.

Vamos a revisar este contenido en la sección {Form}. Y ahora echa un vistazo a los {Ejemplos} que muestra su uso dentro del contexto.

Exercises


The exercises are not created yet. If you would like to get involve with their creation, be a contributor.



Ambassadors

Open TextBooks are collaborative projects, with people from all over the world bringing their skills and interests to join in the compilation and dissemination of knowledge to everyone and everywhere.

Become an Ambassador and write your textbooks.

Online Teaching

Become a Books4Languages Online tutor & teacher.

More information here about how to be a tutor.

Translations

This book is available in:
Español (original) | English | français | Italiano

Contributors

The Books4Languages is a collaborative projects, with people from all over the world bringing their skills and interests to join in the compilation and dissemination of knowledge to everyone, everywhere.

License